Το ομαδικό τραγούδι εκτελείται σήμερα από διάφορα χορωδιακά σχήματα, έλκει όμως την καταγωγή του από τον αρχαιοελληνικό χορό, το κεντρικό σημείο της αρχαίας τραγωδίας και κωμωδίας, γι αυτό και σε όλες τις γλώσσες η λέξη χορωδία έχει την ίδια ρίζα.
Στην Κέρκυρα το τραγούδι είναι γνωστό λίγο πριν απ' όλα αυτά και συγκεκριμένα από το 800π.Χ. και την Οδύσσεια όπου "ο θεϊκός τραγουδιστής Δημόδοκος στη μέση τούς τραγουδούσε, που ο λαός περίσσα τον τιμούσε". Η συνέχεια του καταγράφεται στη βυζαντινή περίοδο με την πολυφωνική μουσική. Πολυετής έρευνα του Στέφανου Πουλημένου ανακάλυψε κερκυραϊκά τραγούδια τουλάχιστον χιλίων χρόνων που τραγουδούσαν οι γυναίκες στα χωράφια όταν μάζευαν τις ελιές και τα σταφύλια. Κατά την ενετική περίοδο αναπτύχθηκαν σε όλο το Ιόνιο οι καντάδες και η επτανησιακή πολυφωνική μουσική. Η παράδοση στο τραγούδι συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας και θα το διαπιστώσετε πολλές φορές κατά την παραμονή σας στο νησί. Όλοι εδώ τραγουδούν. Στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο. Ακόμα κι η ομιλία των Κερκυραίων είναι τραγουδιστή.
Έτσι, η Κέρκυρα σήμερα είναι λογικό να αριθμεί περισσότερα από σαράντα χορωδιακά σχήματα. Τα μισά σχεδόν χωριά του νησιού έχουν οργανωμένες χορωδίες. Κάνουν φεστιβάλ, συμμετέχουν σε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις τόσο στην Κέρκυρα όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Οι Χορωδίες μαζί με τις Φιλαρμονικές απότελούν ένα ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο τοπόσημο της Κέρκυρας.
Εδώ όλοι τραγουδούν και όλοι τους χορεύουν.