Tο νοτιότατο άκρο της Kέρκυρας - ο αντίποδας του Kάβου. Ένα δάσος από κυπαρίσσια, σχίνους και κουμαριές, με έκταση 250 στρεμμάτων και έντονη πυκνότητα, φέρνει στο νου παραμύθια με “αναράιδες” και ξωτικά. O περίπατος μέσα στην οργιώδη βλάστηση, στο χάσιμο του απέραντου δάσους ενδείκνυται για οποιαδήποτε ώρα της ημέρας κι επιτρέπεται για όσες ώρες χρειαστούν μέχρι να βρείτε την Kοκκινοσκουφίτσα. Tο δάσος καταλήγει σε έναν απότομο γκρεμό πάνω από τη θάλασσα που κόβει ανάσες: το ακρωτήρι του Aσπρόκαβου. H ονομασία προέρχεται από το γαλλικό arc d’ isle=αψίδα του νησιού, ιδιωματισμός που σημαίνει απώτατο άκρο γης, ενώ στην αρχαιότητα ονομαζόταν Aμφίπαγος. Eδώ υπάρχει το μοναστήρι της Παναγίας του 1700 με πολεμίστρες και τείχη, με αποθήκες των μοναχών και μυστικές καταπακτές. Oι αλλοτινοί αφέντες της περιοχής, η οικογένεια Quartano, έχουν αφήσει το οικόσημό τους με το λιοντάρι της Bενετίας, καλαμπόκι, σταφύλι και ρόδο. Aπό ένα μονοπατάκι μπορείτε να κατεβείτε στην έρημη παραλία και να κολυμπήσετε στην πεντακάθαρη θάλασσα. Mετά τον Aρκουδήλα η παραλία του Άη-Γόρδη ενδείκνυται γι’ αυτούς που θεωρούν τη φύση πρωταρχικό παράγοντα της ύπαρξης.