Oι Κυνοπιάστες είναι ένας επίσημα χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός, 8 χλμ. νότια της πόλης της Κέρκυρας, έδρα της ομώνυμης κοινότητας, περιλαμβάνει δε το συνοικισμό Μηλιάς κατά μήκος της διερχόμενης από εκεί επαρχιακής οδού Ποντή – Σιναράδων και τους οικισμούς της Χρυσίδας, των Πικουλάτικων και των Σουλέϊκων. Οι πρώτες ιστορικές αναφορές στην ύπαρξη του οικισμού, είναι του 14ου αιώνα, στην περίοδο κυριαρχίας του φράγκικου βασιλείου των Ανδεγαυών, της Νάπολι και κατά τα φαινόμενα είχε συγκροτηθεί κυρίως από πάροικους - εργάτες γης στα τοπικά φέουδα.
Η μεγάλη αλλαγή στη ζωή των κατοίκων του χωριού αρχίζει τον τελευταίο αιώνα της μακράς περιόδου της Ενετοκρατίας (1386 - 1797) όταν, σιγά – σιγά, δίνεται η δυνατότητα προσθήκης ορόφου στα μικρά ισόγεια σπιτάκια (καλύβες) όπου ζούσαν ως τότε, δίπλα στα κατοικίδια που εξέτρεφαν, για την ικανοποίηση των βιοτικών τους αναγκών. Ο όροφος στον οποίο μεταφέρουν τα ξυλοκρέβατά τους με τα τριτσέλια* και τα γεμάτα μαλλί, ξερά χόρτα (τζίβα) ή φύλλα καλαμποκιού, στρώματα, τους απομακρύνει από το χωμάτινο με πολλή υγρασία, δάπεδο της καλύβας και δημιουργεί πολύ καλύτερες συνθήκες υγιεινής, που συντελούν στην αισθητή άνοδο της ποιότητας και του ορίου ζωής τους. Αυτά τα νέα μονώροφα λιθόκτιστα σπιτάκια, εμβαδού μεταξύ 15 και 30 τ.μ., ονομάστηκαν «παλατάκια» για να αποδώσουν τη μεγάλη αναβάθμιση που επήλθε στη ζωή τους. Παλατάκια ονομάζουμε ακόμη και σήμερα τα μικρά παλιά σπιτάκια αυτής της κατηγορίας, τα περισσότερα από τα οποία έχουν μείνει πλέον ακατοίκητα, είτε λόγω της μετανάστευσης, είτε λόγω μετοίκησης των ιδιοκτητών τους σε νέες σύγχρονες κατοικίες.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πληθυσμιακή εξέλιξη των Κυνοπιαστών με διακυμάνσεις που επηρεάζονται από πολλούς και διάφορους παράγοντες όπως, οι πολεμικές περιπέτειες, οι επιδημίες λοιμωδών νόσων, οι πληθυσμιακές μετακινήσεις, οι ρυθμοί γεννητικότητας, η παιδική θνησιμότητα, η οικονομική και κοινωνική κατάσταση κ.α. Παραθέτουμε στη συνέχεια, την πληθυσμιακή εξέλιξη των Κυνοπιαστών, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία απογραφών στις διάφορες περιόδους. Από τους 193 κατοίκους το 1583 το 2011 φτάσαμε σε πληθυσμό 2.295 κατοίκων.